We wrześniu zmiotłam kurz z ekranu czytnika, skończyłam kilka nadgryzionych wieki temu tytułów i dzięki temu, że przewracanie stron opuszkiem palca jest znacznie mniej energochłonne od przerzucania papierowych kartek – pochłonęłam więcej pozycji niż standardowo. Poniżej przedstawiam trzy książki, które jak mi się wydaje mogą być interesujące dla szerszego grona. Środkową polecam szczególnie! Poza tym przydarzyły mi się dwie zupełnie niewarte uwagi publikacje o medytacji i uważności i jedna typowo rozrywkowa, wciągająca, dziwna powieść – “Instytut” Jakuba Żulczyka (podobała mi się).

Lista przyjemności. Co robić, gdy zimno w duszy lub za oknem?

hygge po polsku opinia„Dom to takie nasze hygge – stan ducha i sztuka życia, którą praktykujemy z bliskimi.” (s.42)

Piękna złociście migocząca okładka wydawała się dawać obietnicę ciepłej, kojącej lektury. I choć już miałam nie konsumować żadnych lektur o hygge, bo czuję się doskonałą teoretyczką tematu – to stwierdziłam, że przeczytanie czegoś miłego na progu jesieni będzie praktycznym wcieleniem sztuki drobnych przyjemności. Od razu zaznaczę, że nie polecam kupowania tej książki – w mojej opinii to rzecz na jeden raz i nawet okładka na grzbiecie nie jest migocząca, więc nie zabłyśnie z półki :)

Mimo ponad 200 stron to szybciutka lektura i trochę przyjemnych choć raczej miniaturowych zdjęć. A treść bliska, dość oczywista i budząca myśli “też tak mam”. O filiżankach z Bolesławca, o barach mlecznych, pszczołach, lesie, Wigilii, górach, procesji na Boże Ciało, relacjach rodzinnych, o chwilach, doznaniach, ludziach – polskie realia z tej szczęśliwej, zmysłowej perspektywy. Przywołuje obrazy, wspomnienia, zatrzymuje na chwilę.

Przeczytane w: „Hygge po polsku„, Iza Wojnowska, Wyd. Insgnis Media, Kraków 2017 r.

Czy to już czas na rewolucję w podejściu do czystości i zdrowia naszych dzieci?

książka a niech się brudzą„Dążąc do zaprowadzenia czystości w świecie, zabijamy więcej mikrobów, niż to konieczne, i paradoksalnie zaczynamy od tego chorować. Dlaczego? Dlatego, że nasz organizm umie się prawidłowo rozwijać wyłącznie w obecności mikrobów”. (s.135) „Drobnoustroje pozwalają nam spożytkować pokarm, którego sami nie potrafimy w pełni strawić, oraz wypierają bakterie, które mogą wyrządzić nam krzywdę. O tych ich funkcjach wiemy od dziesięcioleci, ale stanowią one zaledwie wierzchołek góry lodowej. Wkrótce po naszych narodzinach i rozpoczęciu kolonizacji bakterie uruchamiają w naszym organizmie serię fundamentalnych procesów biologicznych. Jednym z ich jest dojrzewanie układu odpornościowego.” (s.44)

Książka zachwycająca! Z jednej strony solidnie poparta badaniami, z drugiej uczciwie przyznająca, które z tematów to jeszcze hipotezy, and którymi prace wciąż trwają. Pomimo tego naukowego kontekstu przystępna, prosta, wciągająca w opowieść. A opowieść o sprawach niebagatelnych – o tym jak stan naszej flory bakteryjnej jest istotny dla zdrowia i o tym, jak wcześnie się kształtuje (głównie w pierwszych 100 dniach życia i później do 2-3 roku życia). Ta raczkującej jeszcze dziedziny wiedzy potwierdza jak istotna jest dieta, unikanie antybiotyków, poród naturalny czy karmienie piersią. Poznajemy zależności między zasiedlającymi nas drobnoustrojami a np. otyłością, astmą, cukrzycą, schorzeniami jelit, zaburzeniami psychicznymi, autyzmem.

Przeczytane w: „A niech się brudzą! Nowy sposób na zdrowie twojego dziecka„, dr R. Brett Finlay, dr Marie-Claire Arrieta, Wyd. JK, Łódź 2017 r.

Jak zarządzać swoim czasem, by robić to co chce się robić, a nie robić więcej

książka PSC recenzja„Coś w tym jest, że w dziewięciu na dziesięć przypadków kobiety, które chcą wziąć się do roboty, szukają motywacji, zamiast uczyć się samodyscypliny.”

“Jeśli przed zaplanowaniem działań nie pomyślisz o efekcie, otrzymasz to, co uda Ci się zrobić, a nie to, co chcesz osiągnąć.”

“Myśl o sobie jak o zasobie, który jest o tyle cudowny, że niewyczerpalny, pod warunkiem że się go odnawia. Ale żeby go odnowić, trzeba poświęcić temu czas. I to jest właśnie ten czas dla siebie.”

Ociągałam się z tą książką, bo wydawało mi się, że jestem na bieżąco z poglądami Oli. I nie myliłam się – jeśli tak jak ja jesteś psychofanką i znasz blog, podcasty, poniedziałkowe kawy i treść webinarów oraz masz całkiem analityczny umysł i potrafisz wyciągnąć sporo informacji z tych wszystkich kanałów, to całkiem możliwe, że w książce nie znajdziesz wiele nowych poglądów. Nie zmienia to jednak faktu, że książka jest świetnie napisana i czyta się ją z przyjemnością i jakby dla rozrywki pomimo poradnikowego charakteru. Jest bogata w przydatne rady i wartościowe poglądy warte wprowadzenia w czyn nie tylko po to, by lepiej zarządzać swoim czasem, ale by świadomiej żyć.

Przeczytane w: „Jak zostać panią swojego czasu. Zarządzanie czasem dla kobiet„, Ola Budzyńska, Wydawca: Pani Swojego Czasu, Kraków 2017 r.

Poprzednie teksty z książkowymi poleceniami: przeczytane #1, przeczytane #2, przeczytane #3